انجمن علمی رنگ ایران
مواد پیشرفته و پوشش های نوین
2322-1356
6
21
2017
08
21
بررسی خواص سایشی، سختی، ریز ساختاری و رفتار خوردگی فولاد St52 پوشش داده شده توسط ذرات نیکل-کاربید تنگستن به وسیله روش جوش کاری قوس تنگستن-گاز
1475
1488
FA
عادل
شجاعی ابری
مرکز تحقیقات مواد پیشرفته، دانشکده ی مهندسی مواد ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجف آباد ، نجف آباد، ایران
alizadeh@sutech.ac.ir
مرتضی
علیزاده
دانشکده ی مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی شیراز، مرکز تحقیقات مواد پیشرفته، دانشکده ی مهندسی مواد ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجف آباد ، نجف آباد، ایران
رضا
بارباز اصفهانی
دانشکده ی مهندسی مکانیک، پژوهشکده ی فناوری نو، گروه مواد پیشرفته، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران
سعید
صابر سمندری
دانشکده ی مهندسی مکانیک، پژوهشکده ی فناوری نو، گروه مواد پیشرفته، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران.
/2017.6.21.1
در این پژوهش آلیاژسازی سطحی فولاد St52 به وسیله ی قوس تنگستنی و گاز<br />محافظ آرگون ( TIG ) و به وسیله ی پودر کاربید تنگستن انجام شده است. برای ارزیابی<br />ساختار متالورژیکی، خواص سایشی و مقاومت به خوردگی پوشش از میکروسکوپ نوری،<br />میکروسکوپ الکترونی روبشی ( SEM )، سختی سنجی و آزمایش پتانسیواستات استفاده<br />شده است. خوردگی نمونه های تهیه شده توسط آزمون خوردگی یکنواخت مورد بررسی قرار<br />گرفته است. ارزیابی ریزساختاری از سطوح خورده شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM)<br />انجام شده است. نتایج حاصل از ساییده شدن سطوح توسط SEM نشان می دهد که در حالت کلی<br />افزایش مقدار ذرات تقوی تکننده WC باعث افزایش مقاومت زمینه در برابر تغییر شکل شده و در<br />نهایت سبب بهبود مقاومت به سایش نمونه ها می گردد. بیشترین مقاومت به سایش مربوط به نمونه های<br />با 20 درصد از WC به دست آمده است. نتایج آزمون خوردگی نشان میدهد که پتانسیل خوردگی<br />یکنواخت نمونه ها با افزایش درصد فاز تقویت کننده نسبت به پتانسیل فولاد افزایش پیداکرده و همچنین<br />با افزایش درصد ذرات تقویت کننده کاربید تنگستن، مقاومت به خوردگی نمونه ها افزایش داشته است.
جوشکاری TIG,سختی,سایش,خوردگی,کاربید تنگستن
https://amnc.aut.ac.ir/article_68856.html
https://amnc.aut.ac.ir/article_68856_c95e929e74f1672a9a0ba1315ffd85c3.pdf
انجمن علمی رنگ ایران
مواد پیشرفته و پوشش های نوین
2322-1356
6
21
2017
07
22
مروری بر تاثیر جایگزینی کاتیون ها بر خواص اسپینل های ترکیبی بر پایه ی کبالت، روی و منیزیم
1489
1505
FA
کیوان
مختاری
گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی ارومیه، ارومیه، ایران
s.salem@che.uut.ac.ir
شیوا
سالم
گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی ارومیه، ارومیه، ایران
/2017.6.21.2
امروزه استفاده از نانوذرات CoAl2O4 و، MgAl2O4 و ZnAl2O4 به عنوان پرکاربردترین<br />ساختارهای اسپینلی در صنعت کاتالیست، پایه ی کاتالیست و رنگدانه ی معدنی رایج شده است.<br />مطالعات انجام گرفته نشان می دهد که استفاده ی جداگانه از اسپینل ها کارایی لازم را نداشته<br />و در سال های اخیر استفاده ی ترکیبی و همزمان از آن ها مورد توجه قرارگرفته است. در<br />تحقیق حاضر، ضمن بررسی خصوصیات و دلایل عدم کارایی مناسب نانوذرات مذکور، تاثیر<br />جایگزینی کاتیون های M = Zn, Mg, Mn, Ba, Sr در ساختار CoxM1-xAl2O4 به عنوان<br />یکی از روش های نوین بهبود عملکرد اسپینل ها مطالعه شده است. نتایج حاصل، نشان می دهد که<br />استفاده از کاتیون های مذکور به طور قابل توجهی موجب بهبود خواص کامپوزیت شده است که از<br />جمله ی آن می توان به کنترل پدیده ی تبادل یون بین دو جایگاه تتراهدرال و اکتاهدرال کبالت<br />آلومینات، کاهش هزینه ی تولید و سمیت این ماده با جایگزینی Zn اشاره نمود.
اسپینل,نانو ذره,کبالت,روی و منیزیم آلومینات
https://amnc.aut.ac.ir/article_68857.html
https://amnc.aut.ac.ir/article_68857_42952d6ca550d83a03faa4f42f520ad8.pdf
انجمن علمی رنگ ایران
مواد پیشرفته و پوشش های نوین
2322-1356
6
21
2017
06
20
ساخت نانوکامپوزیت های پلیمری حکاکی شده برای استفاده به عنوان حسگر سم دیازینون
1507
1514
FA
محمد حسین
احمدی ازغندی
گروه شیمی کاربردی، دانشکده ی نفت و گاز، دانشگاه یاسوج، گچساران، ایران
m.ahmadi@yu.ac.ir
بهرام
قلمی چوبر
گروه شیمی، دانشکده ی علوم، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
محمد حسن
امیدی
گروه شیمی، دانشکده ی علوم، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
محمد
مسعودی فرید
گروه شیمی، دانشکده ی علوم، دانشگاه زنجان، ایران
/2017.6.21.3
این پژوهش براساس رساناسازی پلی استایرن با استفاده از تقویت کننده های فلزی می باشد.<br />پس از رسانا سازی پلی استایرن، این کامپوزیت جهت استفاده به عنوان حسگر سم دیازینون<br />)از دسته سموم ارگانوفسفره ها( با استفاده از روش حکاکی مولکولی مورد بررسی قرارگرفت.<br />نانوکامپوزیت های سنتز شده توسط دستگاه های FT-IR و FESEM مورد شناسایی قرار<br />گرفتند. عملکرد این نانوکامپوزیت ها به عنوان حسگر با استفاده از دستگاه ولتامتری چرخه ای<br />بررسی شد.<br />نتایج حاصل از این پژوهش نشان دهنده عملکرد مثبت این حسگر می باشد. نانوکامپوزیت حکاکی شده با<br />دیازینون می تواند به عنوان عنصر شناسایی در حسگری الکتروشیمیایی با حساسیت بالا و انتخاب پذیری<br />مناسب برای سم دیازینون به کار گرفته شود. علاوه بر خاصیت شناسایی دیازینون، نانوکامپوزیت سنتز<br />شده در این پژوهش با توجه به دارا بودن خاصیت مغناطیسی، می تواند به عنوان جاذب مورد استفاده<br />قرار گیرد و با استفاده از یک میدان مغناطیسی از محیط آلوده جدا گردد.
پلیمر رسانا,پلی استایرن,نانوکامپوزیت,اندازه گیری دیازینون,حسگر الکتروشیمیایی
https://amnc.aut.ac.ir/article_68858.html
https://amnc.aut.ac.ir/article_68858_95e4686e2fd30df5cb2d4d8c9ce57bb5.pdf
انجمن علمی رنگ ایران
مواد پیشرفته و پوشش های نوین
2322-1356
6
21
2017
06
21
تولید میکرو صفحه های پلیمری توسط سامانه ریسندگی الکتروسانتریفیوژ
1515
1524
FA
افسانه
ولی پوری
0000-0001-6444-0249
دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
valipouri@cc.iut.ac.ir
سپیده
فدایی
دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
مهران
افراشی
دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
سید عبدالکریم
حسینی راوندی
دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
/2017.6.21.4
ذرات پلیمری در حوزه های مختلفی نظیر شیمی، بیولوژی و فیزیک کاربرد دارند و متعاقبا نیاز به پوشش دهی<br />سطوح مختلف توسط این ذرات برای دستیابی به یک فیلم نازک در بسیاری از کاربرد ها وجود دارد. روش های<br />متعددی برای تولید میکروذرات تا کنون ارائه شده است؛ اما اکثرا دارای عیوبی از قبیل بازده محصور سازی<br />پایین یا دشواری در جداسازی ذرات از فاز آبی می باشند. در این مطالعه برای اولین بار سعی بر تولید میکرو ذرات<br />صفحه ای و ایجاد یک فیلم نازک توسط روش ریسندگی الکتروسانتریفیوژ، به عنوان روشی مقرون به صرفه<br />با نرخ تولید بالا، گردید. در این مطالعه تاثیر پارامترهایی نظیر غلظت، ولتاژ، نیروی گریز از مرکز بر شکل و ابعاد میکرو<br />صفحات پلی کاپرولاکتون بررسی گردید. در این راستا غلظت های 3 و 5 درصد وزنی از محلول پلی کاپرولاکتون در حلال<br />دی کلرومتان مورد استفاده قرار گرفت. محلول ها با غلظت های متفاوت با استفاده از سیستم ریسندگی الکتروسانتریفیوژ<br />تحت فرایند تولید میکرو - صفحات قرار گرفتند. به منظوربررسی اثر ولتاژ و نیروی گریز از مرکز بر قطر ذرات، تولید ذرات<br />پلی کاپرولاکتون تحت ولتاژهای 15 kV ، 18 و 21 و سرعت های دورانی 1740 rpm و 3190 انجام گرفت. نتایج نشان<br />داد که با افزایش غلظت محلول پلیمری، با ثابت بودن ولتاژ و سرعت دورانی، قطر میکرو- صفحات کاهش می یابد.<br />همچنین با ثابت نگه داشتن غلظت محلول و نیز سرعت دورانی سیستم ریسندگی، افزایش ولتاژ منجر به کاهش قطر<br />میکرو صفحات شده است. بعلاوه تحت غلظت و ولتاژ ثابت، قطر میکرو-صفحات با افزایش سرعت دورانی و در نتیجه<br />افزایش نیروی گریز از مرکز، افزایش قابل توجهی می یابد. همچنین با کاهش غلظت محلول پلیمری، حضور قطرات پیرو<br />افزایش می یابد، که این پدیده منجر به افزایش نایکنواختی قطر میکرو-صفحات می شود.
میکرو ذرات صفحه ای,فیلم نازک,پوشش دهی,ریسندگی الکتروسانتریفیوژ,پلی کاپرولاکتون
https://amnc.aut.ac.ir/article_68860.html
https://amnc.aut.ac.ir/article_68860_bb60639ca4d9d0d1dc852ff9d9db8e8d.pdf
انجمن علمی رنگ ایران
مواد پیشرفته و پوشش های نوین
2322-1356
6
21
2017
08
22
پوشش های خودتمیز شونده بر پایه ی دی اکسید تیتانیوم جهت استفاده در بناهای تاریخی
1525
1529
FA
پونه
کاردر
استادیار، موسسه ی پژوهشی علوم و فناوری رنگ و پوشش، تهران، ایران
kardar@icrc.ac.ir
/2017.6.21.5
ابداع و کاربرد پوشش های خود تمیزشونده باعث ایجاد یک سامانه ی حفاظتی برای سطوح<br />تاریخی، کاهش رسوب آلودگی ها، گرد و خاک آغاز فرایندهای تجزیه ی خارجی به دلیل<br />پدیده ی گرد و غبار می شود. در این پروژهش، پوششی بر پایه ی دی اکسید تیتانیوم تهیه<br />شد و سپس روی سطوح سنگ تراورتن اعمال و مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج مشاهدات<br />و آزمون های مختلف، ماهیت پوشش را تعیین و تشکیل بلورهای آناتاز را تایید کردند. رفتار<br />آبدوست روی سطح در اثر اعمال پوشش های بر پایه ی دی اکسید تیتانیوم مشاهده گردید. همچنین اثر<br />خودتمیزشوندگی فوتوکاتالیزری با استفاده از ماده ی رنگزای آلی ردآمین B ارزیابی شد.
پوشش های خود تمیز شونده,دی اکسید تیتانیوم,بناهای تاریخی
https://amnc.aut.ac.ir/article_68862.html
https://amnc.aut.ac.ir/article_68862_7cb0cf7b681d90495653398a83824b24.pdf
انجمن علمی رنگ ایران
مواد پیشرفته و پوشش های نوین
2322-1356
6
21
2017
07
22
بررسی پارامترهای موثر در تشکیل ساختارهای نانومتخلخل و منظم اکسیدآلومینیوم آندایزشده
1531
1541
FA
لاله
عدل نسب
پژوهشکده شیمی و پتروشیمی، پژوهشگاه استاندارد، کرج، ایران
laleh_adlnasab@yahoo.com
اکرم
مقصودی
پژوهشکده شیمی و پتروشیمی، پژوهشگاه استاندارد، کرج، ایران
/2017.6.21.6
در این تحقیق ساختارهای نانومتخلخل اکسید آلومینیوم آندایزشده به وسیله فرآیند آندایزینگ<br />تحت پتانسیل ثابت در محلول اگزالیک اسید حاوی اصلاح کننده سولفوریک اسید تهیه شدند.<br />اثر پارامترهای مختلف از جمله ولتاژ اعمالی، ترکیب محلول الکترولیت، زمان آندایزینگ و<br />نوع محلول انحلال لایه اکسیدی بر روی مورفولوژی نانوساختارهای تهیه شده بررسی و<br />بهینه سازی شدند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی از نمونه ها تهیه شدند. بر اساس نتایج<br />بدست آمده، ولتاژ 45 ولت به عنوان ولتاژ بهینه و محلول اگزالیک اسید اصلاح شده با سولفوریک اسید<br />به عنوان محلول الکترولیت انتخاب شدند. همچنین مدت زمان بهینه برای آندایزینگ مرحله اول و دوم<br />به ترتیب 60 و 240 دقیقه و مخلوط فسفریک اسید و کرومیک اسید به عنوان محلول مناسب برای<br />انحلال لایه اکسیدی به دست آمدند. بررسی ها نشان می دهد که در نمونه های تهیه شده در شرایط<br />بهینه، متوسط قطرحفره ای بیشتر و فاصله بین حفره ها کمتر شده و تخلخل در آنها افزایش یافته است.<br />همچنین نظم، آرایش و یکنواختی سایز حفرات، در این نمونه ها به طور چشمگیری افزایش یافته است.<br />این نانوساختارها با ویژگی های منحصر به فرد خود کاربردهای ویژه ای در زمینه غشا، قالب های سنتز<br />نانوساختارها، حسگرها و حسگرهای زیستی دارا می باشند.
اکسید آلومینیوم آندایزشده,غشای نانومتخلخل,آندایزینگ,فاصله بین حفره ای,تخلخل
https://amnc.aut.ac.ir/article_68863.html
https://amnc.aut.ac.ir/article_68863_ead6f97d5574b887d64df8a00846c610.pdf
انجمن علمی رنگ ایران
مواد پیشرفته و پوشش های نوین
2322-1356
6
21
2017
09
22
سنتز روان کننده چرم با استفاده از روغن کرچک/ چهارچوب های آلی- فلزی و در طی پلیمریزاسیون امولسیونی پیکِرینگ
1543
1549
FA
اعظم السادات
سرداری
پژوهشکده رنگ و پلیمر دانشگاه صنعتی امیر کبیر، تهران، ایران
علی اصغر
صباغ الوانی
دانشیار پژوهشکده رنگ و پلیمر، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
sabbagh_alvani@aut.ac.ir
سید رضا
غفاریان
دانشکده مهندسی پلیمر و رنگ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران
/2017.6.21.7
در این تحقیق یک روان ک ننده چرم بر پایه ی روغن ک رچک و با استفاده از چهارچوب های<br />آلی- فلزی ) MOFs ( به عنوان نامیزه ساز و در طی پلیمریزاسیون امولسیونی پیکِرینگ سنتز<br />شد. ارزیابی آزمون TEM تایید کرد که پلیمریزاسیون امولسیونی پیکِرینگ با موفقیت انجام<br />شده و روغن ک رچک توسط MOFs احاطه شده است. بررسی بصری روان ک ننده سنتز شده،<br />نشان داد بیشتر از 8 ماه پایداری دارد. روان ک ننده سنتز شده روی چرم طبیعی اعمال و<br />خواص مکانیکی آن بررسی شد، ازدیاد طول در نقطه شکست و استحکام ک ششی آن به ترتیب 114 %<br />و 28 MPa به دست آمد که در مقایسه با روان ک ننده های متداول بازار بهبود خواص مکانیکی را نشان<br />می دهد. در این تحقیق به منظور افزایش مقاومت به نور فرابنفش، از ماده طبیعی کیتوسان استفاده شد<br />که بررسی مقاومت به نور فرابنفش روان ک ننده روی چرم نشان داد 5/ 2 برابر روان ک ننده های متداول<br />بازار مقاومت دارد. همچنین کیتوسان به دلیل سازگاری خوبی که با کلاژن چرم دارد نفوذ روان ک ننده<br />را به داخل چرم افزایش می دهد.
روان کننده چرم,چهارچوب های آلی- فلزی,روغن کرچک,واژگان کلیدی پلیمریزاسیون امولسیونی پیکِرینگ
https://amnc.aut.ac.ir/article_68864.html
https://amnc.aut.ac.ir/article_68864_c63d2b5b5273c9cf591801b3f515bc72.pdf