انجمن علمی رنگ ایران
مواد پیشرفته و پوشش های نوین
2322-1356
5
18
2016
12
20
بررسی پوشش دهی مکانیکی سطح توسط مخلوط نیکل، مس و نانو ذرات سیلیس بر روی جداره داخلی لوله های با قطر کم
1259
1266
FA
رضا
شجاعی اوغاز
دانشکده ی فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود، شاهرود، ایران
ایمان
فرح بخش
گروه مهندسی مکانیک، واحد قوچان، دانشگاه آزاد اسلامی، قوچان، ایران
AMNC.2017.5.18.1
یکی از چالش های بزرگ در صنعت نفت، گاز وپتروشیمی، ساییدگی تجهیزات و جداره داخلی لوله های با قطر کم می باشد. در این تحقیق به منظور بررسی بهبود خواص مکانیکی از فرایند پوشش دهی مکانیکی سطح (30%) با استفاده از فرآیند آسیاکاری مکانیکی استفاده گردید. جهت ساخت پوشش از پودرهای مس، نیکل و نانو ذرات سیلیس، بر روی بستر فولادی، در دمای اتاق وتحت اتمسفر محیط، در زمان های مختلف آسیا استفاده گردید. ترکیب شیمیایی مخلوط پودر مصرفی در غالب نمونه های سری 1 (30% مس) ونمونه های سری2 (30% نیکل) نظر گرفته شد. نفوذ دو جانبه ی عناصر نیکل و مس در طول آسیاکاری منجر به ایجاد پوشش لایه ای و تشکیل محلول جامدNi-Cu بر سطح نمونه ها می شود. بررسی مشخصات میکرو ساختاری سطح پوشش با استفاده از آنالیزهای متعدد از جمله: میکروسکوپ الکترونی روبشی FE-SEM ، طیف سنجی اشعه ایکس با انرژی پراکنده EDSو آنالیز زبری سطح و سایش نشان داد که با استفاده از روش و شرایط عملیاتی مناسب، ضخامت لایه پوشش تشکیل شده در سری 1 بیشتر از سری 2 می باشد. نتایج پراش اشعه یX تشکیل نانو کریستال های محلول های جامد را اثبات نمود. تاثیر افزودن نانوذرات SiO<sub>2</sub> به مخلوط پودر باعث بهبود خواص مکانیکی گردید. نتایج تست سایش حکاکی از بهبود مقاومت به سایش در اثر تشکیل این پوشش می باشد.<br /> <br />
پوشش دهی مکانیکی سطح ( SMC ),نانو ذرات سیلیس,محلول جامد نانو ساختار Ni-Cu,زمان آسیاکاری
https://amnc.aut.ac.ir/article_68789.html
https://amnc.aut.ac.ir/article_68789_a833c02fff54fafacb1ac44e095286eb.pdf
انجمن علمی رنگ ایران
مواد پیشرفته و پوشش های نوین
2322-1356
5
18
2016
12
20
تاثیر نانوبلوری کردن سطح بر خواص پوشش اکسیداسیون ریزجرقه بر روی آلومینیم
1267
1277
FA
حمیدرضا
مسیحا
دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی و مهندسی، بخش مهندسی مواد، گروه خوردگی و حفاظت از مواد
محمود
علی اف خضرایی
دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی و مهندسی، بخش مهندسی مواد، گروه خوردگی و حفاظت از مواد
قاسم
براتی دربند
دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی و مهندسی، بخش مهندسی مواد، گروه خوردگی و حفاظت از مواد
حمیدرضا
باقری
دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی و مهندسی، بخش مهندسی مواد، گروه خوردگی و حفاظت از مواد
مرتضی
قیطانی
دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی و مهندسی، بخش مهندسی مواد، گروه خوردگی و حفاظت از مواد
علیرضا
صبور روح اقدم
دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی و مهندسی، بخش مهندسی مواد، گروه خوردگی و حفاظت از مواد
AMNC.2017.5.18.2
در این پژوهش فرآیند پوش شدهی به روش اکسیداسیون ریز جرقه(MAO) بر روی زمینه آلومینیمی AA1230 انجام گرفت. این نمون هها با و بدون پیش فرآیندSMAT در الکترولیت پایه فسفاتی و در حضور نانوذرات نیترید سیلیسیم پوشش داده شده اند. سپس به منظور بررسی نحوه توزیع نانوذرات و عناصر در داخل پوشش، مورفولوژی سطح نمون هها توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی مشاهده شده و نمونه ها تحت آنالیز EDS قرار گرفته و نقشه عنصری عناصر مختلف بدست آمد. برای تعیین مقاومت به خوردگی پوشش از روش پلاریزاسیون پتانشیودینامیک استفاده شد. ه مچنین برایتمام نمونه ها آزمایش ترشوندگی توسط محلول آب دیونیزه انجام شده و زاویه ترشوندگی محاسبه شد. همچنین میزان زبری سطح پوشش ها نیز توسط دستگاه زبری سنج اندازه گیری شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که میانگین زاویه ترشوندگی در نمونه های با پیش فرآیند نانو بلوری کردن حدوداً 27 درصد نسبت به نمونه های بدون پیش فرآیند افزایش یافت و هم چنین نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که ایجاد فرآیند نانوبلوری کردن بر روی نمونه ها قبل از پوشش دهی باعث جذب نانو ذره بیشتر و سبب افزایش مقاومت به خوردگی پوششها میشود ولی افزایش شدت برخورد ساچمه ها در اثر بزر گتر شدن قطر آنها میزان تغییر شکل پلاستیک در سطح نمونه ها را بیشتر کرده و موجب افزایش ترکها و منافذ در سطح نمونه می شود که این امر موجب کاهش مقاومت به خوردگی م یگردد
اکسیداسیون ریزجرقه,آلومینیم,نانوبلوری,SEM,مقاومت به خوردگی
https://amnc.aut.ac.ir/article_68788.html
https://amnc.aut.ac.ir/article_68788_2fd014be07aa2984e18b01ed2eabbfbd.pdf
انجمن علمی رنگ ایران
مواد پیشرفته و پوشش های نوین
2322-1356
5
18
2016
12
20
بررسی خواص مستربچ پلی پروپیلن/ تالک با دی اکسید تیتان: اثر اندازه ذرات دی اکسیدتیتان به صورت میکرو و نانو
1279
1288
FA
حمید
محمد حسینی
تهران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، گروه مهندسی پلیمر،
محمدرضا
منافی
تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، دانشکده علوم پایه، گروه شیمی کاربردی
اسماعیل
قاسمی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده فرایند، گروه پلاستیک،
پدرام
منافی
ماهشهر، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، واحد ماهشهر، گروه مهندسی پلیمر
پروین
احسانی نمین
تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، دانشکده شیمی
AMNC.2017.5.18.3
هدف اصلی پروژه حاضر تهیه کامپوزیت های ذره ای پلی پروپیلن-تالک و بررسی رنگ آمیزی آن با دی اکسید تیتان می باشد. بدین منظور در این تحقیق از ذرات دی اکسید تیتان به صورت میکرو و نانو به عنوان عامل رنگ کننده سفید استفاده شده است و سعی بر این بود تا تفاوتهای عملکرد این دو نوع رنگ دانه مشخص شود. علاوه برآن ویژگی های آمیزه نهایی نظیر خواص مکانیکی و شاخص مذاب نیز بررسی گردیده است. بدین منظور آمیزه های پلی پروپیلن/ تالک که شامل مقادیر مختلف از دی اکسید تیتان ب هصورت میکرو و نانو در اکسترودر دوپیچه هم سوگرد تهیه گردید. برای بررسی اثر دی اکسید تیتان از آزمونهای: کشش، ضربه، شاخص جریان مذاب، میکروسکوپ الکترونی روبشی و تجزیه پرتو ایکس با انرژی پاشنده استفاده شد. نتایج نشان داد که اگرچه حضور تیتانیم دی اکسید چه به صورت نانو و چه به صورت میکرو در مقادیر استفاده شده تأثیر چندانی بر شاخص جریان مذاب ندارد اما خواص مکانیکی و نوری پلیمر به شدت متأثر از حضور نانوذرات و میکرو ذرات تیتانیم دی اکسید است.
رنگ پذیری,پلی پروپیلن,دی اکسید تیتان,اندازه ذره
https://amnc.aut.ac.ir/article_68791.html
https://amnc.aut.ac.ir/article_68791_c956a05201c63b87879e0c7ce123cd66.pdf
انجمن علمی رنگ ایران
مواد پیشرفته و پوشش های نوین
2322-1356
5
18
2016
12
20
اثر عاملیت رزین اکریلیک برچسبندگی لاک اعمال شده بر سطح پلی الفین
1289
1295
FA
فاطمه
رحیمی قهرودی
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات فارس، شیراز
زاهد
احمدی
پژوهشکده رنگ و پلیمر، دانشگاه صنعتی امیر کبیر، تهران
منوچهر
خراسانی
0000-0003-3937-8177
پژوهشکده رنگ و پلیمر، دانشگاه صنعتی امیر کبیر، تهران
khorasani.m@aut.ac.ir
AMNC.2017.5.18.4
نقصان چسبندگی پوش شهای آلی بر روی زیرآیند های پلاستیکی ناشی از پایین بودن انرژی سطحی این سطوح می باشد. به منظور بهبود چسبندگی یا باید انرژی سطحی زیرآیند را افزایش داد و یا با تغییراتی در ساختار پوشش، سطح نیرو های جاذبه را ارتقاء بخشید. در این پژوهش، با طراحی و ساخت چند پلیمر آکریلیکی با گروههای عاملی متفاوت و بررسی میزان عملکرد آن ها، موضوع چسبندگی را بررسی کرده ایم. بخش ترموپلاست رزین های تهیه شده از مونومرهای متیل متاکریلات و بوتیل متا کریلات و مونومرهای عامل دار انتخاب شده شامل آکریل آمید، اسید اکریلیک و ۲ هیدروکسی اتیل متاکریلات می باشند. پس از تهیه رزین ها، ویژگ یهای فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی آنها مانند گرانروی، درصد مواد جامد و ... اندازه گیری شد. سپس پلیمر های ساخته شده بر سطح پلاستیک پلی پروپیلن اعمال شدند و خواص فیزیکی و شیمیایی سطح مورد بررسی قرار گرفتند. چسبندگی پوش شهای اعمال شده با روش کراس کات و عملکرد مکانیکی سطح نیز با آزمون خراش ارزیابی شد. علاوه بر آن نتایج پژوهش نشان داد که با بهینه سازی ترکیب آستر، خواص سطحی پلاستیک پوشش یافته به مقدار زیادی بهبود می یابد و براین اساس می توانند به عنوان آسترهای موثر برسطح پلاستیک ها به کار روند.
پوشش پلاستیک ها,رزین آکریلیک,خراش,چسبندگی,آستر
https://amnc.aut.ac.ir/article_68792.html
https://amnc.aut.ac.ir/article_68792_6f590c8a9500151fd31973152c01b29b.pdf
انجمن علمی رنگ ایران
مواد پیشرفته و پوشش های نوین
2322-1356
5
18
2016
12
20
بهبود خواص عبور دهی بخار آب و اکسیژن فیلم های پلی لاکتیک اسید با استفاده از پلیمر شبکه ای تهیه شده از 2-آکریل آمیدو- 2-متیل پروپان سولفونیک اسید
1297
1302
FA
محسن
حاجی بیگی
ایران-تهران، دانشگاه خوارزمی، دانشکده شیمی،
محسن
شعبانیان
ایران-کازرون، دانشگاه سلمان فارسی کازرون، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی برق
AMNC.2017.5.18.5
در این پژوهش، فیلم های پلی لاکتیک اسید(PLA) با درصدهای متفاوت پلیمر شبکه ای به روش قالب ریزی تهیه و میزان عبوردهی بخار آب و اکسیژن در آنها، ارزیابی گردید. پلیمر شبکه ای توسط 2-آکریل آمیدو- 2-متیل پروپان سولفونیک اسید و NوN<sup>'</sup>- متیلن بیس آکریل آمید به روش پلیمریزاسیون رادیکالی تهیه گردید و ساختار آن توسط اسپکتروسکوپی مادون قرمز تبدیل فوریه تایید شد. نتایج الگوی پراش پرتوX فیلم هایPLA میزان نفوذ پذیری بخار آب و سرعت عبوردهی اکسیژن کاهش یافت. میزان نفوذپذیری PLA خالص نسبت به بخار آب، g/m2. 0/243±0/012 بود. درحالیکه مقادیر نفوذپذیری فیلم های 2 و 6 درصد وزنی ازPLA و پلیمر شبکه ای نسبت به بخار آب به ترتیب به g/m2. 0/235±0/010 و g/m2. 0/229±0/013 رسید.
پلی لاکتیک اسید,پلیمر شبکه ای,نفوذپذیری بخار آب,سرعت نفوذ اکسیژن,پلیمریزاسیونبه خوردگی
https://amnc.aut.ac.ir/article_68793.html
https://amnc.aut.ac.ir/article_68793_f42dc26496924a9a9c0c94c339a87bc4.pdf
انجمن علمی رنگ ایران
مواد پیشرفته و پوشش های نوین
2322-1356
5
18
2016
12
20
برسی اثر نانو پوشش هیبریدی SiO2/TiO2 ترسیب شده برروی الیاف پلی استر به منظور حصول خواص خود تمیز شوندگی
1303
1312
FA
خسرو
خدابخشی
گروه رنگ و روک شهای سطح، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، تهران، ایران
ساناز
بابادی
گروه پلاستیک، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، تهران، ایران
AMNC.2017.5.18.6
این پژوهش به مطالعه خواص خودتمیزشوندگی پوشش هیبریدی SiO<sub>2</sub>/TiO<sub>2</sub> برروی الیاف پلی استر م یپردازد. استفاده از ترکیبات نانو سیلیکا به منظور کاهش تخریب سطح در حضور نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم بود. در ابتدا محلولهای رسوب دهی ازSiO<sub>2</sub>و TiO<sub>2</sub> به طور جداگانه تهیه گردید و سپس محلولها در ترکیب درصدهای مولی مختلفSiO<sub>2</sub>/TiO<sub>2 </sub>به منظور پوشش دهی الیاف پلی استر آماده شدند. پیک های 1072cm<sup>-1 </sup>و 1527cm<sup>-1 </sup>در آزمو نهایFTIR نشان دهنده تشکیل ذرات سیلیکا و دی-اکسید تیتانیوم بوده و پس از فرآیند پوشش دهی شناسایی به روشATR وجود پیوند شیمیایی بین پوشش و الیاف را تایید کرده است. پیک حاصله از آزمون XRD در حدود 29 درجه نیز نشان دهنده تشکیل ذرات دی اکسید تیتانیوم با ساختار بلوری آناتاز می باشد. از آزمون SEM به منظور بررسی نحوه ی ایجاد پوشش بر سطح الیاف استفاده گردید که تصاویر نشان دادندکه در اثر افزودنSiO<sub>2 </sub> پوشش دهی بهبود یافته و لایه ای یکنواختتر و ضخیمتر روی سطح الیاف مشاهده می گردد. نتایج آزمون زاویه ی تماس افزایش خاصیت آب دوستی در اثر افزودنSiO<sub>2 </sub>را نشان داد. تصاویر به دست آمده از الیاف پس از قرارگیری در معرض امواج ماورای بنفش نشان میدهد که بیشترین میزان تخریب لکه مربوط به الیاف پوشش داده شده با ترکیب 50;50 SiO<sub>2</sub>/TiO<sub>2</sub> است. آزمون کشش نیز نشان م یدهد که در اثر پوشش دهی و قرارگیری در معرض امواج ماورای بنفش تخریب بستر در الیاف رخ داده و خواص مکانیکی تا50% کاهش می یابند که با افزودن نانو ذرات سیلیکا کاهش تخریب در بستر مشاهده گردید.<br />
خودتمیزشوندگی,پلی استر,نانو دی اکسید تیتانیوم,فتوکاتالیست,نانوسیلیکا
https://amnc.aut.ac.ir/article_68790.html
https://amnc.aut.ac.ir/article_68790_eb859065a40a7405faa065779b59dba1.pdf
انجمن علمی رنگ ایران
مواد پیشرفته و پوشش های نوین
2322-1356
5
18
2016
12
20
تهیه و شناسایی نانوکامپوزیت پلی آنیلین-فریت کبالت مورد کاربرد در پوشش های جذب امواج مایکروویو
1313
1320
FA
غلامرضا
نبیونی
گروه فیزیک، دانشکده علوم، دانشگاه اراک، ایران
فاطمه
صادق پور
گروه فیزیک، دانشکده علوم، دانشگاه اراک، ایران
کامبیز
هدایتی
گروه علوم پایه، دانشگاه صنعتی اراک، ایران
k-hedayati@arakut.ac.ir
داود
قنبری
باشگاه پژوهشگران جوان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، اراک، ایران
amnc.2017.5.18.7
در این تحقیق در ابتدا نانوذرات فریت کبالت به روش همرسوبی با استفاده از سورفکتانتهای طبیعی مختلف نظیر لاکتوز، گلوکز، ساکاروز و ... (به عنوان عامل پوششی) سنتز گردید. سپس کامپوزیت نانوذرات فریت کبالت/ پلی آنیلین برای پوشش سطحی تجهیزات نظامی (مخفی نمودن آنها از دید رادارها) به منظور جذب امواج مایکروویو و میرا کردن آن به روش پلیمریزاسیون ساده در دماهای پایین تهیه شد. برای مشخصهیابی ساختاری نمونههای تهیه شده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، پراش پرتو ایکس(XRD) ، طیف سنج مادون قرمز (FT-IR) و برای بررسی خاصیت مغناطیسی آنها ازمغناطوسنجی نیروی گرادیان متناوب(AGFM) استفاده شد و نتایج، خاصیت سوپر پارا مغناطیس و فرو مغناطیس را برای نانوذرات فریت کبالت در دماهای مختلف نشان میدهد.
نانوذرات,نانوکامپوزیت,جذب امواج مایکروویو
https://amnc.aut.ac.ir/article_69808.html
https://amnc.aut.ac.ir/article_69808_05b37d16730b013b9d3bf8d2277182d4.pdf