سلولز به عنوان مهمترین پلیمر طبیعی، کاربرد وسیعی را در زمینه مواد کامپوزیتی، نساجی، سیستم‌های رهایش دارو و محصولهای محافظتی دارا است؛ از طرفی، بتاسایکلودکسترین‌ها که به دلیل قابلیت تشکیل کمپلکس‌های القایی، توسعه این کاربردها را افزایش میدهند، به طور مستقیم امکان اتصال دائمی به کالاهای نساجی را ندارند، بنابراین دستیابی به روشهای مناسب به منظور اتصال سایکلودکسترین برمبنای پیونددهی ترکیبی پلیمری برای اصلاح سطح سلولز حائز اهمیت می باشد. در این تحقیق، شناسایی اتصال مشتقی از بتاسایکلودکسترین به سطح سلولز با استفاده از روشهای شیمیایی، فیزیکی و دستگاهی انجام و مکانیزیم پیونددهی این مشتق سایکلودکسترین روی سلولز، مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور پیونددهی این ترکیب روی پارچه پنبه ای، از پلاسما، برای فعال سازی سطح برای ایجاد رادیکال‌های آزاد روی زنجیرههای سلولز استفاده شد. طبق نتایج به دست آمده، مشتق راکتیو بتاسایکلودکسترین قابلیت پیونددهی روی سلولز را داشته و در صورت استفاده از ماده ای واسط با این مشتق، راندمان پیونددهی پلیمریزاسیونی افزایش می یابد. با توجه به بررسیهای انجام شده مشاهده شد، اصلاح سطح پارچه پنبه ای از طریق پیونددهی مشتق سایکلودکسترین در شرایط مناسب، آسیبی به زنجیرهای سلولز در بدنه پلیمر وارد نمی کند، اگرچه بررسی رفتار و کارآیی پارچه از نظر استحکام و چروک‌پذیری در شرایط متفاوت فعالسازی سطح و پیونددهی، توجیه مکانیزیم های پیشنهادی را امکان پذیر می نماید.
نازی, ملیحه, محمد علی مالک, رضا. (1400). بررسی پیونددهی پلیمریزاسیونی مشتق سایکلودکسترین روی سطح سلولز با استفاده از روش پلاسما. مواد پیشرفته و پوشش های نوین, 10(38), 2816-2836. doi: /amnc.2021.10.38.5
MLA
ملیحه نازی; رضا محمد علی مالک. "بررسی پیونددهی پلیمریزاسیونی مشتق سایکلودکسترین روی سطح سلولز با استفاده از روش پلاسما". مواد پیشرفته و پوشش های نوین, 10, 38, 1400, 2816-2836. doi: /amnc.2021.10.38.5
HARVARD
نازی, ملیحه, محمد علی مالک, رضا. (1400). 'بررسی پیونددهی پلیمریزاسیونی مشتق سایکلودکسترین روی سطح سلولز با استفاده از روش پلاسما', مواد پیشرفته و پوشش های نوین, 10(38), pp. 2816-2836. doi: /amnc.2021.10.38.5
VANCOUVER
نازی, ملیحه, محمد علی مالک, رضا. بررسی پیونددهی پلیمریزاسیونی مشتق سایکلودکسترین روی سطح سلولز با استفاده از روش پلاسما. مواد پیشرفته و پوشش های نوین, 1400; 10(38): 2816-2836. doi: /amnc.2021.10.38.5
)