در این پژوهش، برای اولین بار از یک روش ساده هیدروترمال برای سنتز BiSI/BiOI/CNT به منظور بهبود خاصیت فوتوکاتالیستی نانوکامپوزیت BiSI/BiOI استفاده شد. به منظور مشخصه یابی نانوکامپوزیت تهیه شده از الگوی پراش اشعه X (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی ((FE-SEM، طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (EDS) ،طیف‌سنجی بازتابی (DRS)، طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) ، جذب و واجذب نیتروژن (BET) و طیف‌سنجی فوتولومینسانس (PL) استفاده شد. میزان کربن نانوتیوب نشانده شده روی نانو کامپوزیت تاثیر چشمگیری در فعالیت فوتوکاتالسیتی BiSI/BiOI/CNT داشت. به همین دلیل در این مطالعه نمونه‌هایی با درصدهای متفاوت کربن نانوتیوب ساخته شد که بهترین فعالیت فوتوکاتالیستی در تخریب مالاشیت گرین به عنوان آلاینده، مربوط به نمونه نانوکامپوزیت با مقدار ٪2 وزنی کربن نانوتیوب بود. این فوتوکاتالیست نسبت به سایر نمونه‌های سنتز شده بهبود قابل ملاحظه‌ای نشان داد، به طوری‌که در مدت زمان 240 دقیقه 93% مالاشیت گرین را با ثابت سرعت 01/0 بر دقیقه تخریب نمود. از این رو انتظار می‌رود تا نانولوله‌های کربن علاوه بر افزایش سطح ویژه لایه فوتوکاتالیستی و جذب بیشتر نور برخوردی، با قابلیت به دام انداختن الکترون‌ها و انتقال دادن سریع آنها، از نرخ بازترکیب الکترون وحفره به وجود آمده در فوتوکاتالیست بکاهند که این امر در نهایت منجر به افزایش عملکرد فوتوکاتالیستی نانوکامپوزیت BiSI/BiOI/CNT در تخریب ماده رنگزای مالاشیت گرین شده است.
)